divino lumine inspirato iubente, a senibus sapientia investiganda et a sapientibus doctrina est inquirenda. Unde vestram prudentiam in ambiguitate consulere dignum putavi. Presentium lator inimico generis humani instigante homicidium commisit, qui propinqui interfecti timore percussus ad monasterium profugit seque monachum fieri postulavi ac sacre relligionis habitum sumpsit. Post parve more intervallum pace per relligiosos mediatores adepta monasticum habitum abiecit et ad seculum rediit. Quapropter vestram bonitatem rogo et obsecro divina caritate intercedente vestro rescripto confirmari utrumne in monasterio manere iure cogatur.
12
Bo. Licet peccator Subtrinus episcopus A. prudenti viro in Christo fratri dilecto superne claritatis lumen aspicere. Tuis, frater amande, nobis recitatis apicibus, nulla nos desidia sed, nostris negociis et nostrorum amicorum postpositis, quod divine pagine actoritate sentimus sententiam ilico rescripsimus. Ordo monasticus non in precepti necessitate sed voluntatis liberalitate consistit. Quaproter quando homo nec timore nec celestis patrie amore sed corporei mortis pavore suscepit habitum et, ut nobis scripsisti, postea dereliquit, monacus numquam fuit et in eo manere nulla divinarum vel humanarum legum ratione tenetur.
13
Mi necessario eum precipuo R. quicquid et ipse sibi. Longa intercapedo terrarum illos non separat quos inseparabilis amoris unitas copulat, et ideo quamvis, necessariorum desiderantissime, procul a te corpore sim sequestratus intimo tamen mentis ardore sum tibi copulatus. Te lumine mentis indesinenter intueor, amoris brachiis amplector, tua sum sanitate vehementer anxius. Cum igitur corporaliter ad te venire non possim, litteris visito, divina largiente gratia me esse incolumen tibi insinuo, versa vero vice ut colloquia stilo rependas expostulo. Pretera multimoda prece te postulo ut Priscianum tuum sepe a me petitum et a te promissum per harum portitorem mihi mittas. Vale
14
Domino Rainerio presbitero venerabili patruo suo R. se ipsum totum. Quicquid, venerande pater, boni mihi est vel divina clementia inesse poterit preter Deum vobis imputo, vestrae benignitaes grates refero, me ipsum vobis totum committo. Patre namque amisso sine spe sine operibus me in domo vestra sumpsistis, liberalibus ad ultimum artibus tradidistis in quibus necessaria mihi habundanter ministravistis. Sed meis peccatis exigentibus nescio qua causa vestre benignitatis manum imapridem subtraxistis, unde in maxima egestate positus multis sum necessitatibus circondatus. Vestre igitur benignitati humillima prece supplico ut solito more benignitatis mihi manum porrigatis. Valete.
15
Ra. presbiter licet indignus Ro. Quondam sibi dilecto salutem pro merito. Sinistra tuarum perversarum consuetudinum fama mihi relata usque adeo meum conturbavit animum quod non solum lingua fari, stilo notari, verum etiam
|
|