ligneum castellum, quem Cremonenses hedificaverant, sua
castra composuit. Tunc etenim Cremenses undique sic obsessi
fuerant, quod nullus eorum extra castrum ultra sagittatam
unam ire nec aliquis extraneus, nisi per medios hostes, intus
introire poterat.
Ipsi tamen Cremenses cum Mediolanensibus, qui intus
fuerant, sepe foris ad prelium exeuntes, maximum certamen
quandoque cum Teutonicis quandoque etiam cum Cremonensibus
et Papiensibus, qui ibi fuerant, committebant. Inter
cetera namque certamina, que ibi commisere, unum quidem
maximum eisque perniciosum cum Teutonicis commiscuerunt.
Quadam enim die summo mane, antequam homines de exercitu
surgerent, Cremenses una cum Mediolanensibus, qui intus
fuerant, cum igne accenso foras per portam de Umbriano
armati prosiluerunt et ad manganum imperatoris, qui ante
hospicium ducis Conradi fratris imperatoris, qui et falizusgravus
de Reno dicitur, fuerat, ut eum comburerent, venerunt.
Hii vero, qui eum prospiciebant, eos eum igne accenso armatos
venire videntes, obviam, ut ipsum manganum ab igne defenderent,
valde vociferantes exierunt. Qui quamvis resistere non
valentes, quin ipsi Cremenses iam dicto mangano ignem supponerent,
|
1
5
10
15
20
|