O quibus in terris tua mens capienda poetis
et tua quo veniunt scribenda negocia versu!
Scilicet ante omnes sua quondam scripsit Homerus
et quondam ante omnes sua pulcra poemata noster
Mantuus: hic Graecos superavit et ille Latinos,
Virgilius, regum et romanae gloria linguae.
Hi duo te meritis et tot tua gesta notarent
carminibus facerentque omni vulgata per orbem
tempore, et antiquis iuncta esset fabula ceris
haecque eadem populis iret patefacta futuris.
At pater Alfonsus, quamvis sine lumine caecam
ire urbem videat, nulloque arcente magistro
huc illucque vehi, fractoque temone teneri
oppositam ventis, clausamque in pectore pestem
et Troum tota vestigia mente fovere
insidiasque omnes animi sparsumque venenum
visceribus, crudele odium, nec posse scelestum
propositum mutare suum, sancto ordine regum
constituit, vero motus pietatis amore,
urbem consiliis verboque animoque monere
ut si forte ingens posset de pectore vulnus
vellere, et auxilio meste fore proximus urbi,
quo Christum acciperet, Teucros et Pergama prudens
vitaret, fugeretque animi virtute dolendum
crimen et insidias animi propelleret omnes,
|
175
180
185
190
195
|