XXXVI. De mula et musca.
Mula rapit cursum: nam mulam mulio cogit.
Mule musca nocet uulnere siue minis:
«Cur pede sopito cursum tempusque moraris?
Te premo, te pungo: pessima, curre leuis».
Mula refert: «Quia magna tonas uis magna uideri.
Nec tua facta nocent, nec tua uerba mihi,
Nec te sustineo, sed eum, quem sustinet axis,
Qui mea frena tenet, qui mea terga ferit».
Audet in audacem timidus fortique minatur
Debilis, audendi dum uidet esse locum.
|
|