Pag 205

Sancte Iustine monasterium nobilissimum aput sedem
Apostolicam prefici studuit idque magna solertia offecit (!).
Cum insignoribus matrimonia contraxit. Henrici Cesaris .vij.
amicitiam adeptus et Auguste Margarite consortis libertates patrie
sue nulli comunitati concessas a princibus (!) regie curie, inter
Ytalie legatos predilletus honoratusque. Quas ob res de gestis
ipsius Cesaris prosaice librum edidit. Rem plubicam (!) paduanam
suprema coluit obseruancia, in quam amoris feruore conspiciens
ut formidine horrende ellationis per Ecerinum in illam patriam
et ciues illate moniti consultius cauerent, hanc tragediam composuit.
 
Tragedia hec primo et principaliter in tres partes diuissa est.
In prima ponuntur primordia tyrannidis Ecerini. In 2a status eius,
ibi Christe qui celis. In tercia ponit declinationem, ibi Audi negandum
etc. Prima pars diuiditur in duas, quia in prima ponit ortum
Ecerini et Albrici, ibi Quodnam cruentum. In secunda narantur
cause ascensus eorum ad dominatus, ibi Excelse mundi etc. Se-
cunda diuiditur in duas, quia in prima ponit statum Ecerini, ibi
Criste qui celis etc. , in secunda ponit dyalogum inter fratrem Lucam
et Ecerinum, ibi Inclite Ecerine etc. Tercia diuiditur in partes
tres: in prima ponit principium exiciorum Ecerini, ibi Audi negandum ;
in secunda causas mortis Ecerini et ipsam mortem, ibi Huc
huc uenite ; in tercia ponit mortem Albrici et suorum, ibi A parte
nulla etc. Hiis euidenciis patet in uniuerse sententia tragedie litera
per Quodnam cruentum etc.