nostro, tam paterno et materno jure,
quam ex concessione quondam divi Augusti
domini patris nostri spectantem: nec non terram
quam tenuit olim ratione uxoris suae cum
casalibus, hominibus, et pertinentiis suis, dicto
A. et haeredibus suis in perpetuum, de speciali
gratia et ex certa scientia nostra damus,
concedimus, et etiam confirmamus.
Cap. VI.
Privilegium concessum Marchioni de Haimburg.
Etsi culpae traductio, quae in dominos
interdum a subditis humanarum fragilitate
committitur, non tantum soleat
praeteritam notare progeniem, sed et posteritatis
innocentiam infamare: illos tamen hujusmodi
vota non obligat, quos nativae fidei
radicibus solidatos, contrariis ventorum impulsibus
flecti, naturae sinceritas non permittit.
Sed velut quae spinis origine rosa communicans,
odoris fragrantiam non amittit, tanto plus aliqui
laudis et famae praeconia promerentur,
quanto remotius a suorum erroribus fugientes,
sic devotionis et fidei claritate tripudiant, ut
nec sentiant sanguinis identitate contagium,
nec proxima carnis molliri dulcedine patiantur.
Hac itaque consideratione commoniti,
praesenti privilegio notum facimus universis,
tam praesentibus quam futuris: quod nos
attendentes inviolabilem devotionis et fidei puritatem,