quoniam abbas Sancti Victoris, cui hac de causa paene quicquid habebam
dedi, Deum non sic timet, ut mihi meam semel acceptam pecuniam reddat,
et hanc si non habuero, unde meam vitam mediocriter sustentem minime
habeo >> . Cui vir Dei: << Quid - inquit - dedisti? >> . << Duodecim - inquit
- libras argenti >> . Respondit autem vir Dei dicens: << Et si tibi reddantur,
vis dimittere libenter quod comparasti nequiter? >> . Qui respondit: << Libentissime >> .
At bonus discipulus, pium imitans magistrum, sequitur opere
quod loquitur ore: de suo proprio patrimonio duodecim integre libras argenti
sumpsit ipsique universas tradidit et sic iam fatam ecclesiam gratis alterum
fecit habere, cui competebat iure.
15. Per idem tempus Landulfus, sodalis ipsius, obiens superstitem germanum
nomine Herlembaldum, prudentem et fidelem virum, licet laicum,
reliquit. Hic nuper, ex Ierosolyma reversus, volebat tunc saeculum relinquere
et se tradere vitae monasticae. Cuius fidem et constantiam beatus
Arialdus agnoscens, coepit ei promittere quod sibi potiorem apud Deum
gradum acquireret, si monasterium ingredi differet et fidem catholicam secum
defenderet, atque cum ipso haereticis et Christi hostibus resisteret.
Qui volens probare utrum in his quae a beato Arialdo sibi promittebantur
veraciter auderet confidere, sumptis aliquantis fidelibus, perrexit Romam,
non per viam regiam gradiens, sed per Dei cultores in eremo et in monasteriis
circumquaque degentes de iam re dicta omnes interrogans. Cumque
|
|