Paulinus Aquileiensis: Carmina

Pag 117


14. Scindens pater uestimenta flendo dixit: “Ista est
tunica filii mei Ioseph dilectissimi.
Fera pessima comedit Ioseph, mala bestia,
cani mei cum dolore descendunt ad inferos.
15. Heu me, fili mi Ioseph dulcis, amantissime,
quem nec manu leui dudum passus eram tangere.
Modo tua delicata membra fera pessima
cruentatis laniata deuastauit dentibus.
16. Bestia te deuorauit, fregit ossa tenera,
inrigantibus medullis suxit undam liquidam.
Sanguis tuus bestiali refluxit in gutture,
mira tua pulchritudo in deserto periit.
17. Heu me, fili mi Ioseph dulcis amor unice,
baclum meae senectutis, patri consolatio,
lumen eras tu meorum oculorum geminum,
tua mea refouebat pulchritudo uiscera.
18. Cuncta michi affluebant tecum bona pariter,
deuenerunt in me mala te absente omnia.
Cum dolore modo lugens descendo in tumulum.”
Hoc modo Iacob plorabat Ioseph multo tempore.
19. His peractis uenundatus est Ioseph in Aegypto.
innocens in lacum missus, propter quod nefarium
non adsensit perpetrare opus, deum diligens
factus princeps est in terra Aegypti gratissimus.

Torna all'inizio