Gerardus Falconarius: [Liber medicaminis]

200


1. Ad fumum tolledum
2. Ad pediculos tolendos
3. Quando mori extimantur
4. Quando ad mutandum mititur
5. Quando impenescit
6. Quando mane de pertica aufertur
7. Quando maleficiatus fuerit
8. Ut hominem non deserat
9. Propter aquillam
1.
Falco qui proicit carnem, dimittite ipsum jejunare a mane
usque ad vesperum et postea tolle columbum et parum de garofalis
et da sibi. Si tenet hunc pastum, liberabitur, et si proicit, tolle
aquam calidam et da sibi, postea tolle tres passeres et da sibi.
Opportet congnoscere pro qua re proiciat vel pro [cor]ructione sive
crassitudine. Si est corruptus, da sibi momiam in buccones,
postea da sibi mediam coxam galline et mitte eum ad solem donec
calefiat. Si tenet pastum, sanus erit.
Accipe aloem et ceram et rasam, pecolam, incensum summum
quadragesime et mumiam et radices ebuli, assungiam grue sive agironis
vel de canna vel de yrco, de pecola et de rasa plus quam de
ceteris. Mitte omnia in patella et fac unguentum et pone [in]
gorgam.
2.
Quando habet ossum fractum, accipe assungiam vel lardum
multum, postea sume sementum petrosilli et pone super malum, et
liberabitur.

Torna all'inizio