ut nec crebra sermocinantis inductio, non nuptialis federis unio, nec terror
exasperans tollere poterat dominorum. Conspicientes itaque civitatem ipsam
sic positam in maligno, quod in eam funebris exterminii acceleraret eventus,
et expositam vastitati ac quod tota quasi provincia ex ipsius seditione multimoda
guerre discrimine vexaretur, illius exemplo, qui, de populo suo
fomentis odiorum exclusis, pacis in eo voluit seminare consilia mente vigili
curaque sollicita, pacis operam prosequentes seditionibus obviare quesivimus
et ad concordiam summopere revocare discordes. Cumque ad hec diebus
istis animum dedissemus et operam, ultimari nostra nequivere principia,
tanta diaboli prepedimenta profluxerant et ex ipsius manu pestifera dissensionis
zizania emanarant. Eapropter, considerantes in profectum nostrum,
quod nequaquam apud Deum merebamur ad gratiam exauditionis admitti,
ad confexorem Christi Dominicum, a quo virtus uniendi discordes, velut in
pacis angelo, specialiter comprobatur, nostre convertimus considerationis
intuitum, preces sub humilitatis spiritu devote fundentes ut, ad impetrandam
pacis gratiam apud Deum, noster fieret intercessor, et dum in die
assumptionis ipsius, de sua potius benignitate confisi, inter dumosas Sampnitarum
mentes pacis semina sparsissemus, iuxta credulitatem quorumlibet
peritura, Ille cultor egregius hunc salsillaginis agrum superni roris benedictione
perfundens, sentibus discensionis evulsis, tribulis contentionis abiectis
et spinis discordie veteris resecatis, semen protinus produxit in messem et,
multiplicatis ex ipsa manipulis, vestra replevit orrea grano pacis et sic in ipsa
solite gratiam benedictionis infudit, sicut prophete precibus, supereffluente
farine modico, divina refersit largitas egentis vidue vas exhaustum. Quis
igitur ex civibus nisi beneficiorum oblitus huius non coleret diem festum,
qui honoris status et vite nobis contulit fulcimentum? Quis nisi degener tantum
patrem, cuius presidio quietis umbra perfruimur, hoc anniversario totis
non honoraret affectibus, de cuius commemoratione turba gaudet angelica et
Altissimo benedicit? Quis nisi mentis inops hunc patrem non honoraret in
sobole quam produxit, que velut columpna, nubis et ignis virtute vigens,
officium bipartitum, in huius deserti tenebris agentes illuminat et fidei
orthodosse rem publicam tutissima protectione defensat? Hec cecorum oculos
sputo predicationis illiniit, quod videant veritatem ut, currentibus ipsis
ad bravium, eorum pedes ad lapidem non offendant. Hic est ordo divinitus
|
|