1. Religioso viro fratri Bernardo de Arectio ordinis Minorum bacellario
Florentino.
Egre fero, dilectissime mi frater Bernarde, quod vos egro similem hodierna
luce cognovi, tantaque vestri caritate teneor ut particulam illius
febrilis igniculi qui vos valetudinare facit pro vestri libenter alleviatione
susciperem, vobisque persuadere habeo ne quid ultra vires lucubrate
noctes apportent illudque vultuosus petita venia dixerim hominem a
pietate peregrinum qui sibi non parcit. 2. Paterer etsi moleste si vestra
dumtaxat esset offensa sed multos languor vester offendit. Artus ipse,
licet nervorum soliditate firmissimus, «si numquam cesses tendere lentus
erit». Vult pausam fatigatus studiis animus qua virium ac alimenti
loco sustentatur. Intermissa plus sapiunt, continuata vero insaporescunt.
Non est quod abstemio repostas epulas insultet, quem religiosissima
vita vestra tenuem sentit. Restat ut vos oneri, quod viribus vestris impar
perpenditis, salubri consilio at properiter subducatis. 3. Nobis quidem
quorum cibi consumpti relinquunt penuriam quique corruptorum morum
peste laboramus, tantulo temporis sepe decubuisse non nocuit, dum
talibus abstinere ipsa valitudine monemur, purgatissimis ista non competunt.
4. Apud Plinium legi optimos esse nos dum infirmi sumus, tunc
nos nec avaritia aut libido solicitat, non amor inflammat, non appetimus
per id tempus honores, opes negligimus et quantulumcumque et relicturi
satis habemus. Optabatque vir tantus talem perseverare sanatum
qualem futurum profitebatur infirmum.
|
|