Ceterum dici potest de hiis qui habent proles, quod
non sunt mortui, quoniam per ydoneos heredes vivunt.
Et nota, quod de omnibus qui decedunt referri debet
— si veraciter dici potest — quod ad lamenta penitencie
confugerunt, et sacro sancti corporis et sanguinis domini
clipeo premuniti ad regna celestia convolarunt.
3. Titel de consuetudinibus plangentium.
Quod sit inpossibile scire omnes consuetudines illorum
qui plangunt mortuos suos.
Consuetudines plangentium nemo plenarie scire valeret,
etiam si circuiret totum orbem terrarum, quoniam in
una et eadem patria diverse consuetudines observantur.
De consuetudine quam in plangendo mortuos Romani
observant.
Romani non intelliguntur de morte alicuius dolere,
nisi cum unguibus partem excorient faciei, capillos evellant,
et usque ad umbilicum vel pectus vestimenta rescindant.
Ducuntur etiam Rome quedam femine precio numario
ad plangendum super corpora defunctorum, que conputatrices
vocantur, ex eo quod sub specie rithmica nobilitates
divicias formas fortunas et omnes laudabiles mortuorum
actus conputant seriatim. sedet namque conputatrix
aut interdum recta, vel interdum proclivis stat, super
genua crinibus dissolutis, et incipit preconia laudum voce
variabili iuxta corpus defuncti narrare, et semper in fine
clausule ho vel hy promit more plangentis. et tunc omnes
astantes cum ipsa flebiles voces emittunt. set conputatrix
producit lacrimas precii, non doloris.
De hiis qui Romanos imitantur in planctu.
Siculi, Apuli, et Campani in plangendo mortuos et in
ducendo conputatrices observant consuetudines Romanorum.
Illi autem vel ille, qui vel que conputatrices habere
non possunt, pronunciant sicut sciunt carmina sui doloris.
De consuetudine Grecorum.
Greci namque in planctu ex parte observant consuetudines
Romanorum, et conputatrices inducunt, set dolor
|
|