Nititur at frusta. Subito nam castra leguntur.
Novariamque petunt macula suffusa pudoris.
Quo nam signa ferunt imbelli victa timore?
Leta cohors inclusa diu petit arma, forasque
Egreditur, stimulis sonipes post terga cohortes
Inpressis sequitur, que non revocantur ab hoste.
Indeque regrediens acies diffusa per agros
Spargitur, et rediit spollis intenta relictis.
Subsidium fit preda famis, dimissa reducunt
Plaustraque, leticie voces tolluntur in altum.
Classis abit tristis, fit libera navibus unda.
Obsesse plebis, preciso fune, carina
Per medios fertur, iam tuto remige, fluctus.
Nec mora: cuncta lacus Urbi mox litora parent
Et naves. Frustrata Ducis fiducia stagno
Cessit, canpestri vult se conmittere fato.
Iam remum mutare vacat tironis in astam,
Ac Cumanorum pulsat prece vota latenti.
Pressidioque novo sperat virtutis amice
Antistes, nullo belli discrimine motus.
Fortunam sufferre potens solatur amicos,
Quos dolor oppressit, spes quorum languit; inquit:
Nostis an, o socii, dubia ludibria fati?
Humani est cursus semper mutabilis ordo,
Non idem fatis tenor est; post dira sequuntur
Omina successus, emortua spesque virescet.
Corda cadunt duris? pressi graviora timetis?
|
|