ad piscandum, ut fratres monachi prefati monasterii habeant
unde pro nobis cotidie Dei misericordia exorent: de quibus peciit
a nostra excellencia, ut firmitatis apices in eodem sancto monasterio
iuberemus. cuius peticionem exaudientes, hos firmitatis
apices in eodem sancto monasterio fieri iussimus, per quos omnino
sancimus, et perpetualiter habendum nostris et futuri temporibus
concedimus in prefato sancto monasterio Sanctissimi Vincencii
martiris Christi, ut pars predicti monasterii semper quando voluerint,
potestatem et licenciam habeant mitere ad piscandum in lacum
Patrense paraturam unam cum duobus bontris et quattuor homines
ad piscandum, ut fratres monachi prefati monasterii habeant, unde
pro nobis Dei misericordia exorent, et cotidie in eodem lacu piscare
debeant, quando voluerint. in ea videlicet racione ea omnia
supradicta in prefato monasterio concedimus, ut amodo, et nullo
adveniente tempore non habeant potestatem, aut licenciam abbas,
aut quiscumque rector eiusdem monasterii ipsos de potestate monasterii,
per qualiscumque modis aut ingenium tollere, aut subtrahere,
vel alienare, nisi semper ipsos pars eiusdem monasterii
habere et fruere debeant sue potestatis. et si ipsos abbates, aut
quiscumque rector eiusdem monasterii de potestate ipsius monasterii
per qualiscumque modis, vel ingenium tulerit, aut subtraxerit,
vel alienaverit, statim ipsos redeant ad potestatem sacri nostri
palacii ad faciendum omnia quod voluerint, qui in tali racione ea
omnia supradicta in iam prefato sancto monasterio concessimus,
habendi et possidendi in omni racione, sicut superius diximus,
absque contrarietate comitis, iudicis, castaldeis, aut cuiuscumque
persone contradiccione, vel inquietudine, sed perpetuis temporibus
habeat et possideat pars predicti monasterii, ea omnia, que superius
legitur, in ipsa racione que superius legitur, neminem ibi in
|
|