meum, super hiis cum camerario venerabilis patris ac totius Christianitatis athlete, domini Albanensis,
caute componite, pecunie preferentes honorem, quoniam, si non fallor, decet et expedit
potius, ut succumbendo vincatis, quam succumbatis in huiusmodi causa vincendo.
VI 15
Aliquorum forte iudicio presumptionis arguor, quod excellentie regie scribo multotiens et pro multis.
Sed ad hoc id assumi poterit in excusationis remedium, quod nonnulli considerantes devotionis
affectum, quem ad magnificentiam vestram gero, quasi spem grandem ex intercessione mea concipiunt,
poscentes apud vos precum mearum adiectione iuvari. Est et aliud, quod minus pudoris obicio
in scribendo, videlicet, quod non persone mee, non consanguinei vel affinis commoda prosequor,
in talibus largus extraneis, parcus meis.
VI 16
Missas litteras, que nobis ex parte vestra per latorem presentium fuerunt presentate, ea, qua decuit,
affectione recepimus, ilico proponentes earum significatum effectui mancipare. Noscat equidem
vestre discretionis industria nos in causa vestra taliter processisse, quod fecimus per .. iudicem, virum
nobilem et discretum, procuratorem concivis vestri I., ad ipsius presentiam presentare. Qui
iudex, prout iuris ordo postulat atque docet, ipsum iurare fecit super ea causa calumpnie iuramentum,
et ipsum de articulis in vestris litteris interclusis sollempniter exquisivit, cuius responsiones per
manus tabellionis publici adnotatas et sub nostri sigilli munimine roboratas per eundem latorem ad
vestram presentiam destinamus.
VI 17
Preces vestras, in quibus possumus, libenter admittimus, sed in hiis, que iudicii sunt, oportet nos
affectum restringere sub vinculo iuris. Porro non est nostrum indultum terminum prorogare, quia
iurisdictio nostra ex superioris voluntate dependet. Perferemus tamen ad notitiam domini, que
scripsistis, et secundum, quod de ipsius beneplacito fuerit, procedemus.
|
|