Gregorius de Catino: Chronicon Farfense

Pag 158


convenerunt. et assidentibus ępiscopis, pręsbyteris cardinalibus
et pręfecto cum iudicibus ac Romanorum maioribus,
perlecta sunt et audita utrarumque partium monimina. et quoniam
huius monasterii pręcepta et privilegia antiquiora videbantur,
et iustitia ex maiori parte favere videbatur huic ęcclesię, visum
est clericis, pręfecto, iudicibus et sapientibus qui aderant viris, ut
prędictam ęcclesiam in Minione cum gualdo et monte Gosberti,
seu Ripa Albella, et marino portu, cęterisque bonis sibi collatis
apud Cornetum et Centumcellensem urbem intus et extra positis,
hoc Farfense monasterium quiete et tranquille perpetuo, absque
omni litis calumnia, haberet et possideret. ęcclesię vero predictę
Sanctorum Cosme et Damiani, pro parte iustitie quam secundum
posteriora instrumenta videbatur habere, centum libras denariorum
vice commutationis vel restitutionis domnus abbas huius
monasterii attribueret. huius itaque pacti tenore a domno archidiacono
prolato, et ab omnibus laudato, Odmundus abbas pręfatę
ęcclesię refutavit pro se et suis successoribus omnem litem et
querimoniam de pręfata ęcclesia Minionis coram omnibus in manu
domni B[erardi] abbatis huius monasterii, sub pena Viginti librarum
auri. pręcepta autem et privilegia que apud se de illa habebat,
reddidit ei pręsentaliter. quę omnia congregatio monasterii
pręfati Sanctorum Cosme et Damiani audiens laudavit et
confirmavit. scriptum vero istud pro perpetua securitate huius
monasterii Durantus scriniarius legaliter ędidit, sicut divus Iustinianus
imperiali sanctione inquiens indidit: « Gesta quę sunt
translata in publica monimenta, perpetuam volumus habere firmitatem.
nec enim morte cognitoris perire debet publica
fides » .
Item, Ugo filius Rimanni concessit in hoc monasterio res
suas in Marsi ubi dicitur Secretianus. item, Guilia filia Arduini
quę fuit uxor de Maco concessit et confirmavit omnes res
et castellorum sive ęcclesiarum portiones suprascripti viri sui, idest
de castello Carbi, et de castello Bobelano. item, Azolinus

Torna all'inizio