Sexte Egloge titulus: Pastorum Pathos Collocutores Pamphilus
et Mitio.
       
Pam. Quis nemus omne vagis lacerandum prebuit hircis ?
       Quid silve meruere mee, quas rore superno
       Iupiter, et rivis spumantibus horrida coniunx,
       Impiger atque olim Pyreos Phaniosque rigarunt ?
       Que rabies furtim, segetes dum carpit acerbas,
       Spes et opes turbavit agri ? cui pulver Hiberus,
       Delitie nostrumque decus, sub tempus aratri
       Non timuit prunas crepitantibus addere lauris,
       Quis prope consumptus, dextram nisi noster Apollo
       Porgeret afflicto, montesque efferret in altos ?
Mi. Pastorum sors dura nimis ! Date frena capellis,
       Indomitos collibete greges, simul ubera multo
       Lacte fluant semper... magicas non movimus artes !
       Et nunc iste ferox lites et iurgia secum
       Instruit, ac, saxum et nodosa repagula gestans,
       Quot maledicta parat, poterit maledicta mereri,
       Ense perire suo, quod fert reperire venenum.