oblicum, ut «Amicitiam tuam precor attentius». Et nota quod [post]
ista verba intimo, insinuo, notifico, significo, debeat poni
quod , vel ut et non quoniam et quia : «Significo tibi quod». Item
nota quod de quocumque commendas aliquem in salutatione, de
eodem debes eum commendare in petitione et uniuscuiusque
propria ponere. Quando scribis domino pape debes dicere
«Sanctitatem exoro» ; vel «Clementiam vestram» ; vel «Pietatem
vestram». Quando vero cardinali vel episcopo, «Paternitatem
vestram» ; vel «Providentiam»; vel «Benignitatem vestram». Quando
vero clerico, «Discretionem vestram». Quando vero sapienti,
«Sapientiam vestram»; vel «Prudentiam vestram». Quando minor
maiori si fuerit litteratus vel benefecerit ei, «Paternitatem vestram».
Si vero imperatori scribit «Maiestatem vestram»; vel «Inperialem
excellenciam»; vel «Magnificentiam»; vel «Maiestatis vestre
potentiam». Si regi, «Celsitudinem vestram»; vel «Regalem
magnitudinem». Si comiti, «Magnitudinem vestram»; vel
«Nobilitatem». Si domino, «Dominationem vestram». Si militi,
«Nobilitatem vestram». Si populo alicuius civitatis vel castri, vel
pluribus decem, «Universitatem vestram». Si patri, «Paternitatem
vestram». Si matri, «Maternitatem vestram». Si amico,
«Dilectionem» vel «Amicitiam vestram». Si mulieri, «Pulcritudinem
vestram» vel «Nobilitatem vestram».
58 [Item] nota quod si oportet te duo significata ponere in epistola
has dictiones pone inter utrumque, preterea, insuper, ad hec, ad
hoc. Item nota quod conclusionem non debes dividere a petitione;
quia quotiens perfecte comples quod vis dicere in veritate concludis,
sed si vis dividere has dictiones pone quia . Sunt signa conclusionis:
verumquia, verumquoniam, sed quia, sed quoniam. Vidimus
unumquemque salutari, et quomodo negotium narrare, et que vitia
vitare, et quas virtutes inserere, et que sint signa petitionis, divisionis,
et conclusionis; nunc videndum est quomodo epistolis tibi
transmissis valeas respondere.
|
|