potuit, ad praecipitium nostrum excogitavit,
motu proprio sine causa, et in
nos excommunicationis sententiam promulgando,
literis et nunciis nostrae diffamationis
titulos praedicans universis. Novissime autem,
ad supplantationem nostram adspirans, ut adversus
David turrim construeret Babylonis,
Praelatos quoscunque potuit ad particulare
Concilium evocavit, orientem praeponere
cupiens aquiloni. Verum mirabilis
Dei providentia, per quem vivimus
et regnamus, hujusmodi pravitatis ipsius cogitationes
vertens in nihilum, Cardinales et Praelatos
tam regni Franciae, quam aliarum provinciarum,
in manibus conclusit nostris, quos
omnes tanquam nostros hostes et adversarios
detinemus. Nam ubi non deficiebat persecutor,
non debebat deese defensor: praesertim,
cum imperium transcendat hominem,
et leonis vestigia animalia singula pertimescant.
Non igitur regia celsitudo miretur,
si Praelatos Franciae, in angusto tenet Augustus,
qui ad Caesaris angustias nitebantur.