amicis quos tu auida cordis internitate
suspiras. Vis te soluam ne hereas ? Primum
omnium qui michi primus occurrit referre libet,
Guidonem Septem qui uere septennario
uirtutum numero illustratus est; et si omnium
perfectissimus hic est numerus, hunc tantam
nominis mensuram implentem, quis non mortalium
felicissimum predicet ? paruo quidem
et languenti carnis ergastulo maximus inclusus
est spiritus. Quid illum laudibus extinguam
meis ? dum se in confertissimum uirtuosorum
agmen intulerit, nonne uirum uictor supereminet
omnes ? Rapit me preterea Lelius
nunc noster in quo tantum elucet prisce indolis
specimen. Sed ne ego uolendo addere sue decerpam
glorie, reprimam me, qui eius partem
laudum gestio, si alium cui tantum uirum obicerem
inuenirem. Taceo quoque generose stirpis
insignia referentem Stephanum Columnensem,
qui audito nomine tuo per os
meum, extemplo quicquid liberalitatis, quicquid
amicitie promitti potest, quasi insinuato