Lanfrancus Ticinensis: In omnes epistulas Pauli commentarii, cum glossula interiecta

Pag 342


Deus, oramus semper. Vel in quo, id est, pro quo
vitando periculo. semper orandum est.
CAP. II.—1. AMBROS. Et nostrae congregationis .
Dicit enim Christi adventu congregationem tunc ad
eum futuram.
2. Terreamini , id est, sive quis spirituali in operatione
id permittat se dicere, sive ex verbo et Epistola
nostra sit edoctus
3. AUGUST. (ep. 80 ad Hesic ., tom. II). Quasi inflet .
Vigilare debet Christianus ne imparatum eum inveniat
Domini adventus. Imparatum autem illum
inveniet dies ille, quem imparatum inveniet suus
vitae hujus dies ultimus.
4. AUGUST. (lib. XX De civit. Dei , cap. 19, tom. V).
Ne quis vos seducat . Ne quis vos seducat ullo modo:
Quoniam, nisi venerit refuga primum , etc. Nulli dubium
est eum de Antichristo ista dixisse, dieque
judicii: hunc enim appellat diem Domini non esse
venturum, nisi ille prior venerit, quem refugam vocat,
utique a Domino Deo.
5. Quoniam, nisi venerit . Impossibile est discessionem
fieri ubi accessio prius facta non sit; necesse
est ergo, inquit, impleri acessionem, de qua
dictum est: In semine tuo benedicentur omnes gentes ;
et: Venient omnes gentes ad eum . Quo impleto incipiet
discessio, de qua dicitur: Ex abundantia iniquitatis
refrigescet charitas , quia discessione completa,
quasi jam parato jumento, opportunum erit
adesse sessorem, id est, revelati filium perditionis.
Dicit autem, cum apud eos esset, haec eadem illis
dixisse, eosque advertere debere quod non sit revelandus
Antichristus, nisi suo tempore, id est, opportune.
Quem enim locum inventurus erat tempore
apostolorum, martyrum, confessorum, vel non refrigeratae
charitatis? Quod autem in tantum quandoque

Torna all'inizio