Deo volente, qui hominum dirigit vias et vota,
omnes romani nobiles veniunt obviam, et eum cum
reverentiae honore multo suscipiunt, ipsumque
apud monasterium Sancti Pauli prope Urbem
conducunt. Hinc turba romanorum popularium
plebs infinita generis utriusque, masculus et foemina,
senex et juvenis, laicus et clericus, ac religiosus
ordinum diversorum, cum palmis processionalibus
occurrendo promsit Osanna pium. Sumensque
ex animo gaudia, et aggressus proinde
festiva tripudia, choreis saltantium et psallentium
cantico modulationis variae noviter exinde adinventa
de more dispositis, Urbis tandem plateas et
vicos tripudiantibus pedibus circuire non cessat.
Ac quilibet nobilis, secundum suarum facultatum
potentiam, secum quorumdam equitum comitivam
signanter induit ad ludendum; et omnes excipiunt
plausu pavidos, gaudentque videntes Francigenae.
Cap. XVIII
Ludis Romae variis peractis, Karolus, sibi suisque
data quiete, illos optimis equis instruit.
Postquam omnes laeti Francos oculosque suorum
lustravere in equis, signum clamore paratis
dabat militiae praecursor. Ceteri statim discurrebant
pares, et alii terni agmina solvebant deductis
choris; rursusque vocati convertere vias,
hastas e contra ferebant. Inde alios cursus aliosque
recursus alternis spatiis frequentabant, nec alternos
cessabant orbes orbibus impedire, nec terga
fugae nudant. Nunc vertunt hastilia inoffensi. Ac,
sicut labyrinthus quondam, velut fertur, in alta
Creta coecis parietibus habuit textum iter et viam
ancipitem mille dolis, non aliter romana girata
vestigia cursu impediunt plures repetito. Hunc
autem morem cursus Ascanius, cum muris cingeret
Albam, priscos Latinos edocuit celebrare. Non
est ergo sanum memoria, quod pro aliquo domino
Romani usque ad illa tempora tam magnalia
ostentamenta congesserint, quae diserti oratoris
officium non posset brevi hora temporis enarrare.
Memoratus ergo Karolus, qui mille forte milites
electissimos, et in exercitio bellico vicibus multis
expertos per mare conduxerat, dura maris tempestate
confractus fatigata membra in ecclesia
Sancti Pauli praedicti requie votiva restaurat,
exercitum inibi copiosum quiescendo moratur,
qui per terram de ultramontanis partibus veniebat,
et interim equis optimis milites suos munit.
|
|