Petrus de Vinea: Epistolarum libri VI

Pag 322

Tomus I


nobis temporis habilitas se ingessit, quo poterant
montes, ex repercussione solis ad clypeos
aureos refulgere victricium aquilarum signis
expilicitis, tecta domorum nostrarum potenter
exivimus. Castra, quae licet
undique copiosae militiae muniverat copia nostrorum,
veruntamen Apulorum,
velut aurum intextum sericis, speciosa juventus
et florida deauravit, in nostrorum rebellium
reliquam depopulationem defiximus; ac
duas de nostris rebellibus fortes et fortissimas
civitates, Brixiam videlicet, et Alexandriam,
eodem tempore divisis nostrorum exercituum
copiis, sic instanter obsedimus, sic in
totum evastavimus e vicino, ut ab obsidentium
castrum ad muros quindenarius pubes,
et octogenarius senex, frequenter inermes
projicere lapidem periculosum non crederent,
et difficile non putarent. Ad exterminium
quorum idcirco tam cito castra nostrarum virium
in campis eduximus, ut pubescentem
ipsorum segetem, et lachrymosas turgentium
vitium palmites, vastationis gladius nullam
temporis angustiam meruens, licentius devastaret,
ut ex licenti nostrorum hostium
vastitate, tantum nobis de reliquo tempore laxaretur,
mutuatis ad reditum ex autumno diebus
aliquibus vel subtractione probabili defalcaris,
quod ad delectabilem moram nostram

Torna all'inizio