II. De lupo et agno.
Est lupus, est agnus: sitit hic, sitit ille; fluentum
Limite non uno querit uterque siti.
In summo bibit amne lupus, bibit agnus in imo.
Hunc timor impugnat uerba mouente lupo:
«Rupisti potumque mihi riuoque decorem».
Agnus utrumque negat se ratione tuens:
«Nec tibi nec riuo nocui: nam prona supinum
Nescit iter nec adhuc unda nitore caret».
Sic iterum tonat ore lupus: «Mihi damna minaris?»
«Non minor», agnus ait. Cui lupus: «Immo facis;
Fecit idem tuus ante pater sex mensibus actis:
Cum bene patrisses, crimine patris obi».
Agnus ad hec: «Tanto non uixi tempore». Predo
Sic tonat: «An loqueris, furcifer?» huncque uorat.
Sic nocet innocuo nocuus, causamque nocendi
Inuenit. Hi regnant qualibet urbe lupi.
|
|