Thomas Aquinas: Scriptum super Libros Sententiarum, III

vol. 6, p. 564


Solutio IV
Ad quartam quaestionem dicendum, quod Christum diligit non solum plus
quam homines, sed etiam plus quam totam creaturam, non solum quantum ad
divinam naturam, sed etiam quantum ad humanam, inquantum eam praedestinavit
ad maius bonum, scilicet ad unionem divinae personae.
AD OBIECTA
Ad primum ergo dicendum, quod in hoc etiam quod Christus pro hominibus fuit
datus, maximum bonum ipsi Christo fuit, secundum quod in hoc virtus sua
manifesta fuit, et causa fuit salutis humanae, quod est sibi valde honorificum.
Ad secundum dicendum, quod quamvis sit singularis persona Christi, tamen est
causa universalis salutis humani generis: et causa praestantior est causato.
EXPOSITIO TEXTUS
«Praemissis adiiciendum est de dilectione Dei qua ipse diligit nos». Videtur
quod hoc in primo libro determinare debuerit. Et dicendum, quod etiam in
primo libro poni convenienter potuit, inquantum divina dilectio est divina
essentia; et hic poni congruenter potest, inquantum est exemplar nostrae dilectionis.
«Dilectio Dei usia est». Est enim essentia et dilectio in Deo idem re, sed differt
ratione tantum, ut in primo libro dictum est.

Torna all'inizio