CXXXVIII.
De prelato ad imperatorem.
Serenissimo domino F. Dei gratia Romanorum imperatori
et semper augusto talis prelatus, subditus et fidelis promptum
fidelitatis obsequium. Omnis gratia est a Deo, et honor et potestas
ab illo procedit, qui vestram excellentiam sua providentia
ad culmen imperii preelegit, ut non imbecilles opprimat
iniquitas impiorum, sed per vos pax regnet et tranquillitas
sit in terris; imperialis quoque vestra gloria religiosos
diligat, et defendat iustitia innocentes, ut omnes qui de vestre
sublimitatis magnificentia temporali exultatione letantur,
spirituali possint iucunditate gaudere. Referentes quidem gratias
Deo celi, qui humano generi sic providit, ipsi pro vestra
salute preces assiduas porrigo et instantes, et sub vestre protectionis
umbra cupiens respirare, me et ecclesiam meam dominationi
vestre devotissime recommendo, vestre maiestati
affectuosissime offerens quicquid umquam facere possum servitii
vel honoris.
CXXXVIIII.
De archidiacono ad archidiaconum.
Dilecto in Domino fratri I. archidiacono Parmensi multa
sapientia et honestate fulgenti, D. archidiaconus Vicentinus
salutem et puram in Domino caritatem. Recordor quod vestra
gratia eam petitionem promissione liberali prevenit, ut Sermones
fratris Antonii et Summam beati Bernardi, quando vellem
facerem exemplari. Unde vestram prudentiam precibus
multiplicatis exoro, ut mihi per latorem presentium de predictis
rationibus copiam faciatis.
|
|