et sedit annis XI, mensibus V, diebus X. Hic fuit canonicus
Parmensis ecclesie et causa destructionis Parme. Hic ut posset
concilium congregare, fugit Lugdunum, que est nobilis civitas
Galliarum in Burgundia iuxta Rodanum sita; et fuit ibi annis
multis, scilicet usque ad obitum Friderici. Quam civitatem
intravit MCCXLIIII.
Hic suo tempore fecit magnum tractatum cum predicto
imperatore Friderico de pace componenda. Et dum ipsius adversus
Ecclesiam contumatiam perpendisset, cum Ianuensium
auxilio devenit in Gallias. Et celebrans concilium in Lugduno,
ipsum Fridericum velut hostem privando imperio condemnavit.
Procuravit etiam quod langravium Thuringie in regem Alamannie
eligi fecit. Post cuius mortem electus fuit Guillielmus de
Hollandia. Hic Lugduni canoniçavit sanctum Emundum confessorem,
Cantuariensem archiepiscopum. Ipse etiam canoniçavit
Perusii beatum Petrum Ordinis fratrum Predicatorum, natione
Veronensem, quem heretici, propter ipsius contra ipsos predicationem,
inter Cumas et Mediolanum occiderunt. Canoniçavit etiam
sanctum Stavillanum Assisii in ecclesia Beati Francisci, Cratoviensem
episcopum, qui ab iniquo principe Friderico fuerat interfectus.
Innocentius, mortuo Friderico imperatore, Apuliam cum
magno exercitu ingreditur, post paululum Neapolim moritur et
sepelitur. Per anticipationem ista hic dicta sunt. His temporibus
floruit vita et scientia venerabilis dominus Hugo cardinalis,
frater Predicatorum Ordinis, qui doctor theologus doctrina sana
et prelucida totam Bibliam pustillavit. Concordantiarum in
Bibliotheca primus auctor fuit. Sed processu temporis facte sunt
Concordancie meliores. Hunc papa Innocentius Sancte Sabine
instituit presbiterum cardinalem. In quo statu laudabiliter se
habuit usque ad diem ultimum vite sue.
De morte domini Nicholai Regini episcopi.
Item millesimo supraposito mortuus est dominus Nicholaus
episcopus Reginus, in curia domini Friderici imperatoris in Apulia
|
|