ipsum retroactis temporibus, turbationibus
occupatam, quam reddi nobis fratrum
omnium consilia suadebant, receptis, trecentis
libris illius monetae, quae ad quingentarum
marcarum numerum non ascendunt, nobis
cum eo permanentibus in Reate, et pro eo
multa marcarum millia expendentibus, reddere
recusavit. Ecce, qualiter pater noster Sanctissimus
nos amabat, demum super profectibus
nostris omnibus, et super pacificanda
nobis Italia, de qualibet patris vel vitrici
nostri potius benevolentia desperare coacti
adprehendimus arma et scutum, viros
de Teuthoniae partibus, ad quos congregandos
diebus illis praevaricatio filii nostri nos
de necessitate vocaverat, propter ingressum Italiae,
congregatis militibus, strenue justitiam
nostram armavimus, quam adsequi precibus
minime poteramus. Quod cum ad notitiam
summi pontificis pervenisset, sub praetextu
treugarum, pro Terrae sanctae subsidio,
fidelibus populis, et terrae principibus indictorum
armatum nobis ingressum Italiae,
per Apostolicas literas interdixit [oblitus,
quod ab ipso eodem die, quo praedictas treugas
indixerat,] nos tanquam advocatum
et defensorem Ecclesiae requisivit, quod contra
Romanos, quos sibi iura Ecclesiae subtraxisse
dicebat, potenter procedere deberemus. Iniquum
in nobis reputans, quod domum nostram,