vel stabilitatem procurandam fuerint, disponantur .
Omitto hic barbariem sermonis, quod princeps sacerdotibus
pro sacerdotum dixit; et quod in eodem loco
posuit extiterit et existat ; et, cum dixerit in universo orbe
terrarum , iterum addit totius mundi , quasi quiddam
diversum aut celum, que mundi pars est, complecti
velit, cum bona pars orbis terrarum sub Roma
non esset; et quod fidem christianorum vel stabilitatem
procurandam , tanquam non possent simul esse, distinxit;
et quod decernere et sancire miscuit et, veluti prius
cum ceteris Constantinus non iudicasset, decernere
eum et, tanquam penam proponat, sancire et
quidem una cum populo sancire facit. Quis hoc christianus
pati queat et non papam, qui hoc patitur ac libens
audit et recitat, censorie severeque castiget?
Quod, cum a Christo primatum acceperit Romana sedes
et id Gratiano testante multisque Grecorum octava
synodus declararit, accepisse dicatur a Constantino
vixdum christiano tanquam a Christo. Hoc ille modestissimus
princeps dicere, hoc piissimus pontifex audire
voluisset? Absit tam grave ab utroque illorum nefas!
44 Quid, quod multo est absurdius, capit ne rerum
natura, ut quis de Constantinopoli loqueretur tanquam
una patriarchalium sedium, que nondum esset, nec patriarchalis
nec sedes, nec urbs christiana nec sic nominata,
nec condita nec ad condendum destinata? Quippe
privilegium concessum est triduo, quam Constantinus
esset effectus christianus, cum Byzantium adhuc
|
|