Cum rege Willelmo eciam, predicti regis Rogerii filio, quem Veneti
propter predictum imperatorem sepius leserant, pacem habuit et
amicitiam. Sed et Pisani, qui per multos annos eum Venetis habuerant
inimicicias, ad pacem et veram amiciciam eum ipso duce venerunt.
[12.] Cum rege quoque Ungarico dux idem inimicicias habuit, tum
quia rex ille imperatorem predictum in multis leserat unde Veneti
Ungaros ubicumque poterant offendebant, tum eciam quia Iaderam
XXXta milibus virorum propter Iadrensium proditionem occupaverat
eamque violenter tenebat. Oderant enim Iadrenses Venetos, propterea
quod archiepiscopatum suum ipse dux patriarchatui Gradensi subesse
debere dicebat, cum eciam ipsa Iadrensis civitas sub iurisdictione
Venecie dudum fuisset ducibusque Venecie Iadratini fidelitatem
semper iurassent. Unde memoratus dux paratis XXXta galeis, civitatem
Iadrensem in propria persona adivit; quem prefate civitatis
cives recipere noluerunt. Et propter hoc iratus rediens, exercitum paravit
copiosum galearum et gattorum et militum et eum ad debellandam
Iaderam destinavit. Cumque omnis terra esset Ungaris occupata,
expugnata est Iadera potenter a Venetis; sed fracta scala cuiusdam
gatti, multi perierunt nobiles loricati. Porro, quia timor et tremor ita
invaserat Ungaros, qui nullum putarent se posse obtinere subsidium,
relictis tentoriis et suppellectili universa miseri aufugerunt. Iadrenses
etiam se et civitatem Venetis sine condicione reddiderunt iurantes
omnes a duodecimo anno et supra domino duci fidelis archiepiscopatum
suum ex tunc Gradensi patriarchatui subponentes. His ergo feliciter
peractis, predictus Venetorum exercitus cum victoria et letitia
magna Veneciam est reversus. Et post paucos dies nobiliores Iadere
ferme ducenti ad ducem venerunt pecieruntque humiliter, ut dux comitem
Iadrensibus daret quemcumque vellet. At dux virum illis providum
comitem dedit, Dominicum scilicet Maurocenum, memorati
ducis Dominici Mauroceni filium, qui eciam prefati exercitus capitaneus
extiterat.
|
|