apostolica. nostra cura pastoralis talis est, Christo favente, ut discordantes
clericos vel laicos ad concordiam revocemus. ideo monemus te,
prędicte Gratiane abba, et omnino iubemus, ut secundum pręceptum regulę
sancti Benedicti humilies te sub Guidone abbate monasterii Sanctę Marię,
quod ponitur in Pharpha, et quicquid contra pręlibatum monasterium iniuste
egisti citius emendes, et ęcclesias quas iam dicto abbati contendis, videlicet
Sancti Peregrini et Sancti Michahelis, cum omnibus suis pertinentiis reddas
illi. quod si hoc facere nolueris, ab omni officio sacerdotali maneas alienus.
similiter mandamus omnibus prędictis hominibus, vel aliis qui tibi contra
hanc nostram iussionem adiutorium pręstare voluerint, ut extra ęcclesiam
maneant usque dum per satisfactionem emendaverint.
Hic autem domnus Guido abbas una cum Huberto iudice advocato
huius monasterii reclamavit ad domnum Ottonem comitem
simul cum Rainerio Sabinensi episcopo et iudicibus residentem
in placito pro rebus huius monasterii in Rescaniano et
ostenderunt eas. et respondit advocatus eorum qui ipsas res
tenebant: « Ipsa res a Romanis possessa est iuxta legem eorum
quiete per .XX. annos et a Langobardis per .XXX. annos ».
tunc Hubertus iudex ostendit in libro capitulum domni Caroli
regis dicens: « Ubi res ecclesiastica per inquisitionem inveniri
poterit, ut non excludat eam per possessionem aliquis, sed restituatur
in ipsa ęcclesia unde ipsa res est ». post hęc iussu
comitis et iudicum refutata et restituta est ipsa res in hoc monasterio.
sub huius quoque domni Guidonis abbatis cura regiminis,
donata est in hoc monasterio quędam res territorii Sabinensis
in Galoniano. et in Leiano, et in Lumerano, et in
|
|