in conspectu tuo omnis vivens». «Si enim iniquitates
observaveris Domine, Domine quis sustinebit?».
(2) Quis enim non timeat iudicem potentissimum, sapientissimum
et iustissimum? Potentissimum quem nemo potest
effugere, sapientissimum quem nemo potest latere, iustissimum
quem nemo potest corrumpere. «Si fortitudo queritur,
robustissimus est, sapiens corde et fortis robore; si
equitas iudicii, nemo audet pro me testimonium reddere;
si iustificare me voluero, os meum condempnabit me; pravum
me comprobabit etiam si simplex fuero». «Ipse dixit
et facta sunt, ipse mandavit et creata sunt». «Qui vocat
stellas et dicunt: Adsumus». «Qui facit angelos suos spiritus
et ministros suos ignem urentem», cuius «voluntati nichil
omnino resistit», «cui nullum verbum impossibile», cui
«omne genu flectitur celestium, terrestrium et infernorum».
(3) Hunc nemo potest effugere, dicente propheta: «Si ascendero
in celum tu illic es, si descendero in infernum ades».
«Ipse scrutatur renes et corda», cuius «oculis omnia sunt
nuda et aperta», qui «pluvie guttas et arenam maris dinumerat».
«Deus scientiarum Dominus», prescius omnium et conscius
singulorum, occultus occultorum omnium indagator.
(4) Hunc nemo potest latere, sicut dicit Apostolus: «Nulla
creatura invisibilis in conspectu eius». Ipse est iudex iustus,
fortis et longanimis, qui «nec prece, nec pretio», nec amore,
nec odio declinat a semita rectitudinis, sed via regia semper
|
|