III. Monitio generalis
Monemus principes, comites, barones, maiores atque minores, archiepiscopos, episcopos, abbates, cunctos denique qui subditos habent cives,
burgenses, rusticos, sive cuiuscumque professionis homines, eos humane tractare, misericordiam adhibere, maxime cum debitum adiutorium conveniens
et moderatum valent ab ipsis quos habent subditos, postulare.
Gratum enim deo faciunt, et nobis maximum gaudium, cuius potestati
atque regimini divina dispositio, tam prelatos subdidit quam subiectos. Quod
si fuerit neglectum, nostram spectabit sollicitudinem male factum in melius
reformare.
IV. De rebus regalibus
Scire volumus principes nostros, comites, barones universos archiepiscopos, episcopos , abbates, quicumque de regalibus nostris magnum vel
modicum quid tenet, nullo modo, nullo ingenio, possit ad nostra regalia
pertinens alienare, vel vendere, vel in totum vel in partem minuere, unde
iura rerum regalium minuantur, aut subvertantur sive aliquod etiam dampnum patiantur.
V. De sanctarum reliquiarum venditione
Sanccimus nemini licere martirum, vel quorucumque sanctorum
reliquias vendere, vel comparare. Quod si presumptum fuerit, nondum
pretio numerato nichil ets consecuturus si venditor emptorem voluerit
convenire. Si autem numeratio facta est, emptori repetitionem non esse,
fiscum vero vendicare. Nostram spectabit providentiam temeritatem contrahentium cohercere, et ubi decuerit, reliquias cum consilio antistitum
collocare.
VI. De confugio ad ecclesiam
Presente lege sanccimus per loca regni nostri omnia deo propitio
in perpetuum valitura nullos penitus, cuiuscumque condicionis de sacrosantis
expelli ecclesiis, aut protrahi confugas, nec pro his venerabiles episcopos,
aut yconomos exigi, que debentur ab eis qui hoc moliri aut facere
presumpserit, capitis periculo,
|
|