comitatu Calinolu, loco ubi dicitur at Sanctum Vincencium, propinquo
iam dicta ecclesia Sancti Ylarii, qui habet finis, ipsa prima
pecia: ab uno latere via publica, et inde abet per longum passus
centum viginti; ex alio latere finem abet terra predicti monasterii,
et inde habet per longum passus centum octo; unu capu tenet in
terra predicti monasterii, et inde habet per traversum passus octoginta
quinque; aliud capu tenet in terra predicti monasterii et in
subs<crip>ta secunda pecia et inde habet passus quinquaginta
quinque. secunda pecia, ibique coniuncta, finis abet: ab uno latere
via et terra Cennami; ex alio latere fine habet terra predicti
monasterii, et inde habet per singula terra per longum passus
sexaginta quinque; unum capud tenet in suprascripta prima pecia,
et inde habet per traversum passus viginti; alium caput tenet in
terra et pratu predicti monasterii, et inde abet passus triginta
quinque. Tercia pecia, ibique propinquo et nominat eos ad Ferrara,
finis abet: ab uno latere via, que est cava, et inde abet per
longum passus centum viginti quinque; [.....] de tercia parte fine
abet terra de filii Muscardi, et inde abet per traversum passus
quinquaginta duos, at mensura de passu Landoni seniori castaldei
mensuratum: hec autem superius dicte tres pecie de terris, qualiter
superius de fine in finem indicate et mensurate sunt, retinere
et laborare debeas in parte ipsis, qui supra germani vel eorum eredibus
amodo et usque in iam dictum constitutum, tempore suo
debeas terre ipse arare, seminare et laborare ipsi, cultare et recolligere,
et dare nobis vel a parte predicti monasterii exinde terraricum
sicut consuetudo est per locum illum, et sicut alii omnibus
in eodem loco terraticum dant de consimilibus terris, quem in
parte laborant, et ipsi arboribus qui in eadem terris astare videtur,
tempore suo, debeat arboribus ipsis ramare, et cultare, et bitare,
et zappare iusta racionem; et ubi necesse fuerit in predictis terris
ponere arboribus et vites, quomodo debeat predictas terras arbustare,
iusta racionem sicut meruerit; et de ipsis arboribus qui modo
|
|