III 46
Descendit pastor excelsus ovem querere perditam, et ultro medicus salutaris venit ad egrum, ut
idem pastor et medicus ovem ad ovile suis humeris reportaret et egri languores pariter et dolores
ferret medicinaliter in se ipso. Sane, qui preest, vicem gerere debet illius, cuius vos desiderantes
sequi vestigia circa eos, qui vestre sunt cure commissi, latorem presentium ad vestre pietatis remedium
duximus remittendum, ut pastoris ac medici studium et officium exhibeatis eidem. Porro decet
vos, ut agnoscatis vultum pecoris vestri et ad gregem proprium errantem oviculam revocetis.
III 47
Intelleximus, quod calamus mensure de manu vestra non decidit et virtus clamoris iuvenem representat
in sene. Sane, cum incepti prosecutio operis plene vestro satisfacere videatur affectui, ecclesie
nove dilatandi sunt termini, ut sit, in quo sollicitudo succrescat; sit, in quo solliciti desiderium nutriatur;
sit, in quo fervor spiritus otia tollat corporis senescentis.
III 48
Si caritatis signa et devotionis indicia vobis aliqua quandoque mittuntur, non est statim muneribus
rependendum, ne vicissitudo datorum in mercimonii speciem transeat et non affectus affectu, sed
munus munere compensetur. Solent quidem maioribus ab amicis minoribus mitti munuscula, ut
per ea quodammodo mittentis devotio presentetur. Sed ubi datis dona respondent, ibi gratia videtur
excludi, quam obsequentis sedulitas expectabat. Rarius ergo, si placet, mittantur exenia, quia caritas
non querit, que sua sunt, et retributori bonorum omnium non offerens a muneribus, sed ab offerente
munera placuerunt.
III 49
Litteras vestras affectione consueta recepimus et earum intellecto tenore satis notavimus illorum
duorum monachorum excessus, qui vita et moribus ab unitate discedunt. Consulimus tamen, ut, si
eos humiliari contigerit, aperiatis illis viscera pietatis, ne tamquam oves perdite illius morsibus exponantur,
qui circuit querens, quem devoret, qui absorbet fluvium et non miratur et habet fiduciam,
quod Iordanes influat in os eius.
|
|