Annis rite decem Romanum gessit honorem,
Menses ter ternos plus sua vita fovet.
Insuper ad requiem pertulit octo dies.
Carlo Martellus dum Francia regna regebat,
Pipinus Nanus dux tunc cum patre sedebat,
Plurima Gothorum bella frequenter erant.
Grecorum reges hucusque licet memorari,
Quos loquor Italie tunc imperio dominari,
Nunc et in Italia Greca corona cadit.
Vertimur ad Francos, quorum virtute tueri
Itala gens poterit securaque Roma teneri;
Carlo Martellus tutor et auctor erit.
Pipinus Nanus fieri rex inde meretur,
Qui post Martellum papalia iura tuetur,
Fit quoque patricius, fert et in Urbe decus.
Carulus imperium poterit post ista mereri,
Cuius et ecclesia poterit virtute tueri;
Eius ab imperio Greca corona perit.
42. De genealogia Karoli Magni a tempore attavi sui Pipini Grossi, et qualiter ipsa
proienies obtinuit regnum Francorum. Que postea sortita est Romanum imperium et totum
orbem.
Anno ab incarnatione Domini 710. mortuo Dagoberto minore rege Francorum, filius
eius parvulus in tutela Pipini Grossi, qui erat maior domus, remansit. Qui etiam post
pauca per insidias quorundam periit. Tunc Grimoaldus, filius legitimus Pipini Grossi,
regnum usurpans, a consanguineis Dagoberti regis defuncti captus est, et tamdiu in arta
custodia detentus, donec ibi mortuus est. Eodem tempore pars illa Gallie, in qua est Sequana
fluvius et Ligeris, vocabatur Gaudina. Ubi duo reguli fratres ex consilio matris
invadunt regnum Francorum, cum ibi tunc rex non esset. Et primo impetu [Guarmatiam
invadunt, ubi a Francis bello repressi, iterum reparatis viribus civitatem] Maguntiam obsidione
cingunt. Ad hec Franci, regem non habentes, Karlum Martellum, filium Pipini Grossi
ex Alfeida, regem facere decreverunt. Qui coronam quidem recipere rennuit, set vexillum
eorum contra Gaudinos suscepit, et cum regibus prefatis prelio conserto, utrumque manu
sua [in prelio] occidit; atque cum ipsa victoria procedens, Remis et Parisius omnemque
Gaudinam provinciam subiugavit. Tunc idem Karlo Martellus perpetuo decreto constituit,
illam provinciam Gaudinam [eo nomine] non nominari, set Francigenam appellari. In lingua
vero Teutonica iussit [eandem provinciam vocari nomine suo Carlingam, et] eos homines
nomine suo vocari Carlingos, sicut a cesare Cesaria dicitur. Quod vocabulum omnes
Teutonici usque hodie servaverunt. Dicunt enim: vado in Carlingam, venio de Karlinga,
homo ille Karlingus est, et: linguam habet Karlingam. In lingua autem Latina vocant eos
Francigenas [quasi genitos a Francis]. Teotonicos vero occidentales, id est cis citraque
Renum, Francos vocant. Terram quoque ipsam Franciam a Francis dicunt. Franconiam
quoque a quodam duce eorum Francone vocare [eam] consueverunt. Itaque de ipso Karulo
Martello, qualis fuerit et quot filios reliquerit, dicamus.
|
|