Undecime Egloge titulus: Galathea. Collocutrices Niobe,
Fusca et Fulgida.
       
Ni. Duc, soror, ad tumulum gelidique ad saxa sepulcri.
Fu. Quid lacrimis alimenta petis ? Germana, quid optas ?
Ni. Est gemitus magni solamen grande doloris,
       Afflictamque animam relevant suspiria, questus.
       Enecat arctatus mentem dolor; optima mesti
       Pectoris est medicina palam lugere. Fuisset
       Idem animus semper! Nunquam hec precordia torpor
       Verteret in silicem; nocuit tacuisse dolenti.
       Mitto autem; cupidam modo duc ubi copia flendi.
Fu. Carpe iter hac, qua, nodosis innexa capistris,
       Colla boum, crebrasque canum sub limine parvo
       Videris excubias, gilvosque ad claustra molossos.
       Ille locus tua damna tegit, iamque aspice contra:
       Hic Galathea sita est, qua nil natura creavit
       Pulcrius in terris, nisi nos amor usque fefellit.
       Depone hic quodcunque premit; complectere bustum;
       Oscula fer saxis;. umbre dic verba silenti.
Ni. Heu nimis arcta domus, tanto domus atra decori !