Accedo, et brevibus percontor plurima verbis.
       Iussus ab hoc Asiam graiasque invisere terras,
       Vix Athesim attigeram, patrii qua limina montis
       Deserit et letos fugiens amplectitur agros,
       Ecce veronei per prata virentia Martis
       Ire duos video; canit hic, legit ille salubre
       Herbarum genus et pecori bonus applicat egro.
       Progredior: Calidusque Aponus gelidusque Timavus
       Iam spatiis equis aberant, dum pervigil alas
       Intempestivum quatiens dominoque molestum,
       Perstrepuit levo villa de culmine Gallus;
       Mox, baculo excussus, mestum cantoribus omen
       Prebuit. Hinc nullo resonantia litora cantu,
       Procurvosque sinus tacitus sequor. Obvia tandem
       Rura sonora animum, vocemque et verba dedere.
       Letior illa lego. Smyrnam sub fine viarum
       Perventum, cecumque senem, sed multa videntem
       Convenio. Isque, Italo missum ut cognovit ab orbe,
       Prosiluit, dextramque dedit, nemorumque profundo
       Accubitu et fusca fessum statione recepit,
       Attonitumque manu penetralibus intulit umbris.
       Figo oculos, et cuncta libens et singula circum
       Visa noto, cupidumque fruor sermone senili
       Insolitus. Dii, qualem hominem ! Quid divite celo
       Subtrahitis terre rarum breve munus egenti?
       Hunc magni circum comites, lectissima turba,
       Stabant. Iuxta autem cuntis sublimior unus,
       Cui grege de toto supremus cesserat hircus,
       Fortunas, casusque dusum regumque canebat.
       Nec casum tamen ille suum sortemque repostam,
       Nec tristes in terga canes instare videbat,