Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, II

Pag 318


convenienciam multam habuit da pars episcopio Sancti Terenciani;
de quarta parte fine via, que vocatur Fra[n]cisca, que vadit per
eodem ponte Marmoreum, ut se iunget hec fines ad predictum
pontem cum ipso rivio, qui est priore fines; infra has fines indicate
iudico in iam dicto monasterio trecenti modia de terra in
adunatum a quale parte illud voluerit tollere et habere pars suprascripti
monasterii, passiatum racionabiliter ad passum, qui fuit Landoni
seniori castaldei, habente per unumquemque modium per
quattuor partes per singule parti passus triginta. hec autem terra
infra iam dictos finis, qualiter superius diximus, coniunctum cum
ipso fluvio per ipsa exagoma, ut diximus, modia de terra trecenti
in iam dicto monasterio iudicavi atque disposui, una cum arboribus,
et omnia inferiora ac superiora sua, et cum vie sue intrandi
et exiendi ad possessionem iam dicti monasterii, et de eius rectoribus.
unde michi nec ad meis heredibus, nec alii cuilibet homini
nullam reservavi, nisi tantummodo cunctis diebus vite mee ipsa
predicta terra in omnibus mee sit potestati ad fruendum nomine,
et ex ipsa frugia faciendum omnia, que michi placuerit, nam non
vendendi, nec donandi, nec in nullis modis ipsas alienandi. a die
autem obitus mei integra ipsa predicta terra veniant ad potestatem
suprascripti monasterii, et de eius rectoribus ad abendum et possidendum
et frugiandum, ita ut semper ipsa predicta terra sit in
potestate de illis monachis, qui cotidie laudes Deo canunt, et officiant
ipsum monasterium Sancti Vincencii de Monte; et frugium,
que exinde annualiter Deus dederit, eorum sit potestati, et non habeat
potestatem abbas vel rector ipsius monasterii predictam terra[m]
in nullis modis dare aut alienare, et si per eis datum aut alienatum.
apparuerit in quacumque modum, et non illud tenuerit, et dominaberit
atque frugiaberit ipsas illis monachis, qui in ipso monasterio
Sancti Vincencii de Monte cotidie servierint, quatenus a

Torna all'inizio