<Da> loci: ut hic vel ibi, illuc vel inter, intro vel foras. Da temporis:
ut hodie heri nunc nuper cras aliquando olim tunc cum dum modo
iam quondam semper.
Sunt alia interrogandi, ut cur quare quamobrem; alia prohibendi,
ut ne; aut negandi, ut non neque nec haud minime nequaquam; aut affirmandi,
ut profecto scilicet quippe videlicet quidni certe; aut iurandi,
ut edepol ecastor ercle medius fidius; aut optandi, ut utinam; aut
ortandi, ut eia age agite; aut remissivi, ut pedetemptim paulatim; aut
qualitatis, ut bene male docte pulcre innocenter fortiter; aut quantitatis,
ut multum parum nimium minimum modicum; aut dubitandi,
ut forsan forsitan fortassi<s> fortasse; aut eventus, ut forte fortuitu;
aut congregandi, ut simul una pariter; aut discretivi, ut seorsum istorsum
sinistrorsum; aut similitudinis, ut quasi ceu sic sicut sicuti velut
veluti; aut ordinandi, ut inde deinde deinceps; aut intensivi, ut valde
prorsus penitus omnino; aut comparandi, ut magis vel tamquam,
plus vel minus; aut superlativa, ut maxime minime ocissime; aut numeri,
ut semel bis ter quater quinquies totiens quotiens; aut personalia,
ut meatim tuatim; aut diminutivi, ut clanculum belle; aut vocandi,
ut heus o; aut respon<den>di, ut eu; aut demonstrandi, ut en ecce;
aut eligendi, ut potius immo.
De figura
Cuius figurae? Simplicis. Quare? Quia non potest. Quid est figura?
Discrimen simplicium.
Figurae adverbiorum quot sunt ? Tres. Quae? Simplex, ut diu huc;
composita, ut interdiu adhuc; decomposita vero, hoc est a compositis
derivata, ut a potente potenter, a misericorde misericorditer.
Quot modis adverbia componuntur? Quattuor. Ex duobus integtis,
ut indocte; ex duobus corruptis, ut sufficienter; ex integro et corrupto,
ut inaniter; ex corrupto et integro, ut biduo.
|
|