Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 62


Cum mea lamentans eleica facta referrem,
et eum Fortune verba inimica darem,
ecce nitens proba, que salomonior est Salomone,
ante meum mulier lumen amena stetit,
quam facies helenat, variat quam forma vicissim:
nunc celum, nunc plus, nunc capit illa solum.
Hanc Fronesin dictam septena cohors comitatur;
prebuit officium cuilibet illa suum.
Prima fovet pueros, alia silogizat, amenat
tertia colloquiis, perticat illa solum,
hec abacum monstrat, alia philomenat, et altum
erigit ad superos septima virgo caput.
His predicta dea sedit comitata deabus,
et quasi compatiens mis patientis ait:
" Que lethea tuus potavit pocula sensus?
Quo tua dormitat mens peregrina loco ?
Certe cecus es et tua mens exorbitat: illud
tantillum nescis, quod scola docta dedit.
Heu quantum pateris! De sola mente dolesco,
quod tuus hoc peregre tempore sensus abit.
Si foret hic Ypocras et tota medela Salerni,
morbida non vel vix mens tua sana foret:
nam nequit antiquum medicina repellere morbum,
quodque diu crevit durat in esse diu.
Heu, doleo super hoc, quod mentem perdis et omni
brutescis sensu, bestia factus homo.
Quid tibi cum lacrimis? Lacrimarum copia nullum
participem voti debilis esse facit.
Qui gemit ingeminat sua dampna, dolore dolorem
ampliat et duplici funere vivus obit.

1



5




10




15




20




25




30
Torna all'inizio