Lanfrancus Ticinensis: In omnes epistulas Pauli commentarii, cum glossula interiecta

Pag 203


9. Quid ergo . Esse debet, si bene. Si vox loquens
incognita lingua benedicat Deum, vel cibum,
vel aliquid hujusmodi; auditor idiota, id est, audiens
et non intelligens, nescit quando debeat respondere
amen ; aut Deo gratias ; nec est qui suppleat locum
responsionis ejus, id est, qui vice illius respondeat,
cum omnes ignorent verba loquentis.
10. Nolite, pueri , id est, nolite puerilia desideria
habere; non considerantes quid utilitatis habeant
ea quae desideratis.
11. In Lege Legis nomine, prophetiam designat.
Est autem hoc testimonium in Isaia, his verbis:
In loquela enim labii, et lingua altera loquitur
ad populum. Cui dixit hoc: Requiescere facite lassum

al. Cui dixit: Haec est requies mea, reficite lassum: et
hoc est meum refrigerium: et noluerunt audire
.
12. Quoniam in aliis . Item probat prophetiam magis
esse appetendam quam loqui linguis. Prophetia
enim bonum est duplex; loqui vero lingua, simplex.
Istud namque tantum est signum credendi infidelibus,
sed et fidelibus signum est ut bene operentur;
et hoc praemissa legis auctoritate confirmat.
13. AMBROS. Itaque linguae , hoc est, in velamine
linguae incognitae, obscurati sunt sermones Dei, ne
videantur a perfidis. Cum autem audiantur incognitae
linguae, signum sit quia propter perfidiam
factum est ne audientes intelligant. Unde in Isaia:

Torna all'inizio