Stephanardus de Vicomercato: Liber de gestis in civitate Mediolani

Pag 11


Gurges avaritie nullo saciabilis haustu
Fundamenta quatit, titubant hinc menia, casum
Inclinata gravem quasi iam ruitura minantur.
Importuna sitis, quamvis se proluat auro
Toto, semper avet, discrimina nulla veretur.
Gloria, dulce malum, dominandi seva cupido
Ad prerupta suos cives rapit, ardor ad ima
Precipites quos sepe facit lugubris honoris.
Liber adest aditus sceleri, correptio cedit;
Corruit excusso Superum reverentia collo.
Consilium periit, suus est dementia princeps.
Vix ibi quid tutum est; sedes Astrea supernas
Secedens petiit, fraudes subiere tumorque.
Nulla fides veterum fidei successit, et atrox
Infrenisque, loco prisci moderaminis, ira.
Delituere sacre leges et iura, patrumque
Abstulit infelix claros oblivio mores.
Te super adduxit vecors inimicaque pacis
Ambitio cladem, populi quesita potestas
Quam quoque civili plures petiere tumulto.
Vix etenim patitur consors consortis honores.
III.
Arma silent; sibimet Cremonam federe iunxit;
Hinc urbs concutitur, hinc bellis acta tabescit.
Dantur et adversis ducibus confinia; iussis
Contemptis repetit populi sed menia pretor
Festinus, vicosque capit, non obviat ullus.

Torna all'inizio