Guido Faba: Ars dictaminis

355


ad opprobrium pertineret si id pro quo veni Vercellas laudabiliter
non complerem, studeo diligenter, aquam de fontibus
theologie iuxta parvitatis mee modulum hauriendo pectore
sitibundo».
CII.
De relativis et antecedentibus.
Item nota quod relativum positum in una epistola nunquam
debet referri ad antecedens in alia epistola positum.
Exemplum: ecce aliquis significavit mihi quod Faventiam venerat,
ubi me desiderabat videre, et ego rescribo: «Quia cupitis
me videre, ad illam veniam civitatem». Item nota quod
quando in epistola duo vel tria ponuntur antecedentia, cum
relativo est alterum adsumendum. Exemplum: «Martinus
et Petrus ad te veniunt. Unde ipsi Petro tale quid facias
meis precibus et amore». Aliud exemplum: «Petrus promisit
Martino unam loricam quem ipse vellet». Si non reassumas
antecedens, dubium esset qualem ipsorum, Petrum vel Martinum,
intelligere debeamus.
CIII.
De correlativis et epistolarum urbanitate.
Item nota quod quando vis correlativum reddere relativum,
hoc facere debes per suum consimile, reddens ad hanc
dictionem «tantum» hunc terminum «quantum», ad
«tanto», «quanto», ad «eo» «quod», ad «quondam»
«ideo», ad «quia» «idcirco», ad «totum» «quotum»,
ad «talem» «qualem» et cet.

Torna all'inizio