Iste senescenti tantum illo in tempore Rome
Carior, annose quantum contingere matri
Filius ille solet, quem post lacrimosa sepulcra
Natorum vidue sterilis tandem attulit alvus.
Illa quidem, que iam lustris nil tale ducentis
Viderit, hunc magno spectabit leta favore,
Laurea dum capiet, dum templis serta relinquet
Primitiasque suas sanctas affiget ad aras.
Florentina omnis magis ut sit grata propago
Idem unus tibi, Roma, dabit, nec protinus urbem
Peniteat Tusci fundasse ad gurgitis undam.
Hic quoque magnorum laudes studiosus avorum
Digeret extrema relegens ab origine fortes
Romulidas, vestrumque genus sermone soluto
Historicus, titulosque urbis et nomina reddet.
In medio effulgens nec corpore parvus eodem
Magnus erit Scipio; seque ipse fatebitur ultro
Plus nulli debere viro. At si vita manebit
Longior, et nullo prevertet turbine ceptum
Impetus alter iter, tunc ampla volumina cernes
Magnarum rerum vario distincta colore
In tempus perducta suum. Quis cunta renarret
Que clausa sub mente gerit?'. Pulsabar hanelo
Pectore, visendi cupidus cupidusque loquendi
Interea, et magnum - quis credere posset ? - Homerum
Dulcibus optabam verbis imponere metam.
Iam michi carus erat te propter et alta relatu
Cetera. Procedo sensim propiorque parumper
Conspicio curis gravidum sub flore iuvente
Et calamo herentem viridique in gramine septum