duce eiusdem predecessoribus perpessimus, que etiam ab eodem
ipso nobis inferri, si dominatus culmen super nos susceperit,
formidamus". Cumque hec et his similia ab eis superbo ore
proferrentur, atque magnas quidam, Sarolus nomine,
unus ex illis qui ex parte Comitis verba detulerant, dura contra
eos pro hoc ipso verba reddidisset, mox illis in eum furore
concitatis, dum fugam evadendi infelix ageret, ferocius ab
ipsis succissus interiit.
6
Que videlicet cum Rogerio relata fuissent, licet cordis dolore
intrinsecus quam plurimum tangeretur, animi sui impetum pro
temporis gravitate obvolvens, rursus mittebat, exorans eos
quatinus quod sibi iustum ad habendum erat non denegarent.
At illi, super hoc iterum atque iterum multipliciter secum conferentes,
tandem talia respondentes dixerunt: "Concedatur nobis
munitio turris maioris ad custodiendum; sicque post, dominio
ipsius subdemur". Quo audito, ille, quamquam super hoc pernimium
aggravaretur, subditionem tamen civium accepturus,
predictam arcem eis, pro nutu ipsorum, conservandam annuit.
7
Interea Comes Ranulphus, qui eius iam sororem nomine Matildim
in coniugium duxerat, audiens illum Salernum advenisse,
continuo pergens invenit eum in mari, in eodem adhuc loco
quo prius substiterat, consistentem. Ubi cum post multa verborum
Rogerius eius hominium sibi subdendum postulasset,
illeque, nisi forte quid sibi ab eo daretur pro quo id fieri deberet,
recusaret, percunctatur mox, quid sibi per hoc ab eo conferri
gestiret. At ille: "Volo, inquid, quatinus si mei submissione
|
|