istius sceleris, reddidit Castellum Sancti Mauri,  
quod infauste tenebat, Beato Clementi per  
manus Gisonis Abbatis: In cujus tempore quidam  
potentes, videlicet Robertus Trogisii, et  
Gerardus de Conjulo, cum fratribus suis, occupabant  
bona Ecclesiae et possessiones in Castello,  
quod dicitur Alanne, quos expulit, et  
terram, quam invaserant, licet eam de Ecclesia  
se tenere mendaciter assererent, liberam  
Monasterio reddidit. 
Eodem praeterea tempore ipso Domno Gisone  
Abbate amminiculante grande studium  
erat, et nimia exercitatio in Piscariensi Monasterio  
a Fratribus de renovandis Libris, videlicet  
homiliis, passionariis altaris, expositionum,  
et ceteris Ecclesiasticis Codicibus;  
in quo scribendi studio praecipui erant, Domnus  
Joannes vir literatus et honestus, de cujus  
scientia et gravitate Monasterium est augmentatum,  
et bonum exemplum posteris est traditum,  
et Domnus Maurus, et Domnus Oldrinus,  
qui in hac arte nimis erat assiduus, de  
cujus moribus et regulari disciplina, suo tempore  
dicemus: successit enim in Abbatiatu  
isti Domno Gisoni propter nimiam suam honestatem,  
et regularis vitae custodiam. 
In tempore hujus Gisonis Sanso de Petraniqua  
partim pro anima sua, partim pro pretio,  
quod accepit, dedit Ecclesiae Sancti Clementis in  
perpetuum possidendam terrarn arabilem, fructiferam  
pro domanio Ecclesiae, plusquam ducentorum  
triginta modiorum, pro qua Abbas  
Giso una vice dedit octoginta solidos, altera  
vero vice caballum unum optimum, et quindecim  
bisanzios. Haec terra est ad Sanctum  
Petrum de Colle in pertinentia de Alanne. 
1116. usque ad 1121. 
Praeterea vir quidam nobilis et sapiens, Tedemarius  
nomine, cum haberet de jure Beati Clementis  
in emptione Ludovici Imperatoris tria  
Castella, Paternum videlicet, Picericum et  
Lucu, ductus amore Gisonis Abbatis, et devotione,  
quam habebat erga Monasterium  
Beati Clementis, hominium eidem Abbati fecit,  
et Sancti Clementi veram fidelitatem juramento  
semper servare promisit. Volvebantur tunc  
anni Domini millesimus centerimus sextus decimus  
usque vicesimum primum.  
Circa tempora vero ista, residente jam Papa  
Gelasio in Apostolica Sede, fuerunt locustae  
in universa regione ista, corrodentes segetes  
et omnes labores: Unde cum ex jussione  
Domni Gisonis Abbatis capsula, in qua Beati Clementis  
erat spatula, portaretur a supradicto  
Domno Mauro, et quibusdam aliis religiosis  
Fratribus in agriculturis Ecclesiae, et cum ipsa  
perambularent atque girarent ipsos campos, in  
quibus proprie segetes et labores erant ad victum  
Monasterii, tanta fuit virtus Beati Clementis,  
ut in ipsa portatione reliquiarum ejus,  
ipsae locustae fugarentur, et conglobatae una  
super alteram cadentes, et se ad invicem vehementer  
impingentes, in flumine Piscariensi  
se internecabant, sicque ex maxima parte sequenti  
tempore fuit sedata famis pestilentia.  
Ugo Malmazettus, de quo supra locuti sumus,  
duos filios moriens dereliquit; quinque  
enim alii eum moriendo secuti sunt, quorum  
unus, qui eodem nomine quo et pater vocita¬batur,  
et malitiae paternae in quantum poterat  
aemulator existens, homines Sancti Clementis,  
et res Ecclesiae persequebatur; qui admonitus  
ab Abbate secundo et tertio, ut a male quiesceret, 
  |  
  |