Martinus de Fano (attr.): Tractatus positionum

79


non admittuntur, argumentum II q. III Notandum
facti quidem questio in arbitrio iudicantis et ser
quod non iuris, verbigratia pono talem iudicem iuste
iudicasse; item pono dolum procurat[oris] nocere domino,
item pono talem ap[pellationem] fuisse legittimam.
Item negative positiones admittuntur etiam
si sint tales que probari non possunt nisi per confessionem
adversarii, ut in eadem constitutione Statuimus
[VI 2, 9, 1] verbigratia ut in questione de non
numerata pecunia ponit reus actorem peccuniam petitam
minime numerasse. Item sciendum est quod
si aliquis negat principalem non tenetur respondere
ad aliquam positionem que sine eadem principali
vera esse non potest, verbigratia pono te contraxisse
cum Berta; tu negas, subsequenter facit talem
positionem: "pono te solvisse dotem sibi"; non
teneor respondere quia dos sine matrimonio esse non
potest, ut, C., De do. inter vi. et ux., l. finali [C. 5, 16,
27]. Hoc verum est si agatur tantum de matrimonio
sed si vertitur questio super matrimonio et dote,
tunc, et si negat matrimonium contractum esse, tenetur
respondere ad positiones de dote, quia sublevatur
adversarius a probatione de dote si probat
matrimonium. Item si dico ita: "pono te appellasse
a tali sententia" et tu negas, et subsequenter dico:
"pono te eandem ap[pellationem] prosecutus fuisse,
non teneris respondere quoniam per primam responsionem
videris respondere. Item si negatur aliquid
in genere et postea ponatur in specie non tenetur

Torna all'inizio