Mille. Sua uirtute magis sed, prole supinus
(Post monstrata fides) centeno milite letus
Pauper adhuc Albricus abit iamiamque resultat
Spe Camerina, utinam diues sine morte sodalis!
Quid, furibunde, ruis, sotiis ad crimina lectis,
Ragineri? Non consilio nec uiribus ullis
Vincitur, aethereo causas qui pensat Olympo
Quique Berengario Latium concessit auitum.
Collectos etiam ducit Willelmus amicos
Tercentum lorica habiles galeaque minaces,
Nec iaculo segnes. Totidem propellit Vbaldus
Consimili feruore. Vacat non denique uulgus
Instabili motum studio modicisque magistris
Profari, quandoque manent hii sorte labores
Doctiloquos; michimet summam tetigisse duelli
Sufficiat. Veniunt etiam, discrimina campo
Qui nuper tulerant, numero ter mille, magistris
Conserti pariter stupido restantibus aruo.
Infandum! foret his satius cecidisse duello
Quam miseros uidisse dies; nam dispare fato
Disperiere: iubet tandem Lamberticus horror
Precipuum truncare; siti perit alter in aruis,
Vngrorum cupit infaustas differre sagittas;
Tertius alta poli scandit supremaque ponti
Tristis, ut almificis sese sustollere sceptris
Forte queat - hominum pro mens ignara futuri!
Nunc acies glomerant, bellum numeroque minantur
Laetantes, timidisque etiam breuis addita uirtus.
Per medios Wido incedens gratatur amicis
Exultatque animis et spe iam precipit hostem:
|
30
35
40
45
50
55
|