Guido de Columnis: Historia destructionis Troiae

Pag 213


deiecit. Equum ipsum ab eo aufert et puellis suis assignauit.
Dyomedes autem Penthesileam in cursu equi sui et in ictu lancee
sue uiolenter agreditur. Illum Panthasilea excipit uirtuose.
Ambo in lancearum ictibus se inpellunt sed Penthesilea firma suo
stetit in equo. Dyomedes uero ad impellentis ictum totus est nutare
coactus; similiter et equs ipsius. Penthesilea itaque a collo Dyomedis
scutum uiolenter extirpat et vni puellarum suarum illud assignat.
Thelamon itaque tollerare non ualens que per Penthesileam
committebantur in bello contra eam equm suum coegit in cursum.
Sed Penthesilea uiriliter illum excipiens ipsum ab equo prostrauit
in terram, et irruens inter Grecos ipsos acriter debellabat. Quare
Greci breui hora cognoscunt Penthesilee potenciam et uirtutem.
Que in ictibus ensis sui sic Thelamonem potenter inuasit quod adiutorio Philimenis cepit eum et captum mittere intendit in
urbem. Quod postquamuidit Dyomedes, multa ira commotus, in
detinentes Thelamonem se ingerit animose, sic quod ipsum ab eorum
manibus liberauit.
Tunc Penthesilea contra suas puellas exclamans ipsas coegit in
vnum, et faciens impetum contra Grecos sic uiriliter insistit
contra ipsos quod eos necessario coegit in fugam, fugientes a facie
puellarum, que incredibiliter premunt eos. Penthesilea autem occidendo
Grecos ipsos insequitur fugientes, qui usque ad litus maris
fugiendo perueniunt. Ibique omnes Greci finaliter defecissent nisi
fuisset ille inclitus Dyomedes, qui mirabilem iniecit resistenciam
contra eas. Et tamdiu preliatum est ibi donec superueniente
nocte ab ipso prelio fuit cessatum. Tunc Penthesilea cum puellis
suis, que tam miraculose se gesserant debellando, et rex Philimenis
cum Paffagoniis suis se in urbem Troye commode receperunt.
Ibi rex Priamus Penthesilee de commissis ab ea affectuosas grates
exhibuit, munera multa et enxenia sibi fecit, omnia sua sibi liberaliter
offerendo, cum per eam rex Priamus credat a suis doloribus respirare.
/*
Sequentibus autem diebus plurimis continue fuit bellatum donec
Menelaus infra duos menses iuit et rediit a Licomede rege, qui

Torna all'inizio